خواب در روایات و طب اسلامی

خواب در روایات و طب اسلامی

خواب غفلت  : خوابیدن در مجلس پند و یادآوری است.

 خواب بدبختی : خوابیدن در وقت نماز است.

خواب لعنت (قیلوله ) : خواب بعد از طلوع آفتاب است که انسان را کسل می کند .

 خواب عذاب (عیلوله ) : خواب بین الطلوعین ؛ از فجر (نماز صبح) تا طلوع آفتاب که مذموم و بد می باشد.

در روایات از خوابیدن قبل از طلوع آفتاب  ، بسیار نهی شده و مکروه است .

حضرت صادق (علیه السلام ) : خواب بامداد شوم است و روزی را منع می کند و رنگ را زرد می کند و صورت را زشت می کند ... و بدرستی که خداوند روزی را ما بین طلوع صبح تا طلوع آفتاب قسمت می نماید ...و مرغ بریان و ترنجبین بر بنی اسرائیل در این وقت نازل می شد ، هر که در این وقت خواب بود ، بهره او نازل نمی شد .  

خواب راحت (قیلوله ) : خواب قبل از ظهر تا ظهر و بعد از نماز ظهر تا عصر است ، که مستحب است و در آن وقت اگر کسی خوابی ببیند دروغ نمی شود . و این خواب رفع کننده کسالت و هضم کننده غذا است .

خواب قیلوله نعمت است و نیکو یاوری است بر بیداری و عبادت شب

ودرمان ضعف حافظه

خواب رخصت ( خوابی که اجازه داده شده) : خوابیدن بعد از نماز عشا است.

خواب حسرت : خوابیدن در شب جمعه است.

خواب حیلوله : خواب بعد از ظهر یا خواب وقت ظهر است ،چون این خواب حایل و فاصل بین ظهر و نماز (ظهر) است ،حیلوله گویند . و چون تأخیر نماز از اول وقت ناپسند است ، خوابیدن در این وقت خوب نیست .

خواب غیلوله : خواب آخر روز است که موجب بیماری است

خواب بعد از عصرمکروه است . چنانکه از امیر المومنین ( علیه السلام ) روایت است خوابیدن بین الطلوعین و بین العشائین ( بین نماز مغرب و عشاء ) موجب پریشانی و فقر می شود .

منبع حلیه المتقین

(0 لایک)